น้ำตกห้วยแม่ขมิ้น นอนฟังเสียงน้ำไหลซ่า

น้ำตกห้วยแม่ขมิ้น

เมื่อราวๆปลายปีที่ผ่านมา เราสองคนไปนอนเล่นที่
น้ำตกห้วยแม่ขมิ้นอช.เขื่อนศรีนครินทร์
ซึ่งแต่แรกก็ไม่ได้คิดจะไปแค่สองคนหรอกครับ
แต่ทำไปทำมา เพื่อนฝูงติดธุระกันหมด
แถมบางคนก็ยังคงถูกน้ำท่วมบ้าน
หรือไม่ก็ซ่อมแซมบ้านหลังจากน้ำเพิ่งลดไป
แต่เราสองคนก็ยังคงตั้งเป้าหมายไว้แล้ว
เลยตัดสินใจว่าจะไปกันสองคนนี่แหละ ก็ตั้งใจไว้แล้วนี่

ขึ้นดอยต่องปะแล อช.ทองผาภูมิ ดูแสงสุดท้ายของปี ๕๓ เยือนบ้านอีต่องอีกครั้ง

ช่วงนี้ ขอทะยอยนำเอาทริปเก่าๆที่ยังไ่ม่ไ้ด้เล่าสู่กันฟังมาให้อ่านครับ
เพราะเพิ่งกลับไปจัดการไฟล์ภาพต่างๆก็พบว่า มันมีเยอะเหลือเกิน

สำหรับทริปนี้ เรื่องของเรื่องคือ ราวๆเดือนธันวาคม 2553 เราสองคนก็เกิดนึกอยากไปนอนป่าอีกแล้ว
ทีนี้ก็ขี้เกียจจะไปไหนไกลๆ นึกไปนึกมา ทองผาภูมินี่ละ ใกล้และสะดวก อีกทั้งสภาพแวดล้อมมีหลากหลาย
ทั้งป่า ทั้งน้ำตก และแหล่งท่องเที่ยว ทางวัฒนธรรมอย่างหมู่บ้านอีต่อง เหมืองปิล็อก ฯลฯ

เช้ารีบออกแต่เช้ามืด มาถึงเขต อ.ทองผาภูมิก็ยังเช้าอยู่ หมอกยังเต็มถนนจนเหมือนขับฝ่าก้อนเมฆ

บ้านอีต่อง เหมืองปิล๊อก ทองผาภูมิ กาญจนบุรี (๒)-ต้อนรับปี ๒๕๕๒

บล้อกนี้เขียนขึ้นเมื่อ [๓ มกราคา ๒๕๕๒]

ต่อจาก blog ก่อนหน้านี้ ซึ่งเป็นบันทึกวันสุดท้ายของปี ๕๑
blog นี้เริ่มต้นวันใหม่ของปี ๕๒ ครับ

เช้าวันใหม่ ๒๕๕๒ ตื่นเช้าขึ้นมาก็ต้องรีบไปหามุมถ่ายภาพพระอาทิตย์ขึ้น
แต่ฟ้าไม่เป็นใจ เมฆมากเหลือเกิน ถ่ายพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นไม่ได้เลยครับ

ยามเช้า อช.ทองผาภูมิ

บ้านอีต่อง เหมืองปิล๊อก ทองผาภูมิ กาญจนบุรี (๑)-ส่งท้ายปี ๒๕๕๑

บล้อกนี้เขียนขึ้นเมื่อ [๓ มกราคา ๒๕๕๒]

เวลาย่างเข้าปลายเดือนพฤศจิกายน ผมมานั่งมองปฏิทิน เพ่งไปแล้วก็พบว่าวันหยุดสิ้นปี ๕๑
มันหยุดตั้ง ๕ วันติดเลยนี่หว่า มองหาที่ไปเที่ยวก็เห็นจะเหมาะดีแท้ แต่ . . . จะไปไหนดีล่ะ ?

ขึ้นเหนือก็น่าจะดี แต่มาคิดว่าต้องไปผจญกับการจราจรที่หนาแน่น โอย ไม่ไหว
เอาแบบใกล้ๆ ขับรถน้อยหน่อย แต่ได้เที่ยวเยอะขึ้นดีกว่า

อือม . . . ดูแผนที่ไปเรื่อยๆ เออ . . .

กาญจนบุรีนี่แหละ ใกล้ดี ขับรถไม่นาน ที่เที่ยวเยอะ ว่าแล้วก็ลงมือหาข้อมูล
เจอใน อสท. ฉบับประจำเดือน พฤศจิกายน ๕๑ เขียนถึง อช.ทองผาภูมิ
เออ น่าไปแฮะ วางแผนเตรียมของเรียบร้อยแล้ว เช้าวันที่ 31 ก็ค่อยออกจากกรุงเทพฯก็ได้
ใกล้ๆแค่นี้ ไม่ต้องรีบร้อนออกแต่มืดแต่ดึกให้ทรมานร่างกาย

ขับรถมาเรื่อยๆ ราวๆ ๘.๓๐น. ก็มาถึง พิพิธภัณฑ์ช่องเขาขาด ไม่คิดว่าจะอยู่ในค่ายทหาร
เลยมองไม่ทัน ขับรถเลยไปแล้วครับ จะจอดก็ไม่ทัน ผมก็นึกว่ากองพันทหาร
ไม่ได้คิดว่าเป็นที่ท่องเที่ยว งานนี้ เบรคไปแล้วก็ชิดเข้าข้างทาง จากนั้นถอยหลังยาวๆครับ

หลังจากแลกบัตรกับเจ้าหน้าที่ทหารข้างหน้า ขับรถเข้าไปไม่ลึกเท่าไร
จะเห็นพิพิธภัณท์อยู่ชัดเจน ลานจอดร่มรื่นดี แต่บังเอิญวันนี้ พิพิธภัณท์ไม่เปิดครับ
เลยได้แต่เดินชมช่องเขาขาด ไม่ได้ดูภายในอาคาร

ช่องเขาขาด เหมือนตัดเขาให้ขาดออกจากัน

เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 5 เล่นน้ำเขื่อน แพลุงบุญ

ความเดิมจากตอนที่แล้ว (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 4 ชุมชนมอญ แพลุงบุญ)

หลังจากตื่นเช้า เยี่ยมชมวิถีชีวิตชาวมอญสังขละ และใส่บาตรตอนเช้ากันแล้ว
ก็มาถึงไฮไลต์สำคัญของทริปนี้ นั่นคือ การลากแพไปไว้กลางน้ำ พวกเราจึงได้สัมผัสกับสายน้ำที่ใสสะอาด
ชนิดที่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อนจากแหล่งน้ำธรรมชาติแบบนี้ แต่ถ้าจะว่ากันไปแล้ว ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไร
เพราะตรงจุดนี้เป็นอ่างเก็บน้ำในเขื่อนวชิราลงกรณ์(เขื่อนเขาแหลม)
น้ำที่นี่ คือต้นน้ำที่จะลงไปหล่อเลี้ยงผู้คนอีกหลายแสน หลายล้านชีวิต

พวกเราพอเห็นน้ำใสขนาดนี้ มันเลยอดไม่ได้ที่จะลงไปว่ายเล่นเป็นเด็กๆ ในวันเด็กแบบนี้ครับ

น้ำในเขื่อนใสมากจริงๆครับ สามารถลงเล่นได้แบบสบายใจ นอกจากนั้นลุงบุญก็มีชูชีพสำหรับทุกคน
จึงมั่นใจได้ว่าปลอดภัย แม้แต่เด็กและคนที่ว่ายน้ำไม่แข็งก็ไม่ต้องกลัวอันตรายแต่อย่างใด

พวกเราเล่นกันจนลืมไปว่า อายุเข้าไปแถวๆสามสิบกลางๆกันแล้ว
วันนั้นเป็นวันเด็ก เรียกว่า กลับเป็นเด็กอีกครั้งก็วันนี้ละครับ

โปรดติดตามตอนต่อไป ^^

เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 4 ชุมชนมอญ แพลุงบุญ

ความเดิมจากตอนที่แล้ว (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 3 แพลุงบุญ, สะพานมอญยามเย็น)

เช้าวันรุ่งขึ้น (วันอาทิตย์ที่ 15 มาราคม 2555) เรารีบตื่นมาแต่เช้า
เดินข้ามสะพาน เพื่อมาใส่บาตร และชมวิถีชีวิตชาวบ้านมอญ
เราแวะจิบกาแฟกัน พลันก็เหลือบไปเห็นปฏิทินของชาวมอญเข้า

ปฏิทินรูปอองซานซูจี และ นายพลอองซาน

ชุดใส่บาตร จัดมาชุดละ 99บาท

ไม่นานนัก พอฟ้าเริ่มสาง หลวงพ่อ หลวงพี่ และ เณรน้อย ก็เดินมาให้สาธุชนใส่บาตรกัน

ฝรั่งพวกนี้ ขี่บิ้กไบค์มาเที่ยวสังขละ พร้อมกับมาถ่ายภาพการใส่บาตรของคนไทยและคนมอญ

หญิงชาวมอญ ต้องเทินของบนหัวได้แบบนี้ครับ

เดินชมหมู่บ้าน สังเกตุเห็นว่า แต่ละบ้านจะมีส่วนนี้ออกมา ทราบภายหลังว่า เป็นหิ้งพระที่ชาวมอญนิยมสร้างแบบนี้

กำลังเดินกลับ ก็บังเอิญมาเจอขบวนขันหมากข้ามสะพานไม้มา

มองไปเห็นเจ้าบ่าว คนถือพานใส่ธนบัตร คนถือพานใส่สร้อยทองคำ คนถือต้นกล้วย ค้นอ้อย กลับเป็นฝรั่ง เรียกว่าคู่รักข้ามประเทศ ^^

ขณะที่กำลังเดินข้ามสะพาน มองลงไปเห็นเรือของชาวบ้าน คลื่นท้ายเรือต้องแสงเป็นประกายจ้า

หลังจากกลับมาถึงแพที่พัก แพของเราก็ถูกลากไปลอยไว้กลางน้ำ พบเห็นเจ้านกเหยี่ยวตัวนี้บินโฉบไปมา

เหยี่ยวโฉบลงจับปลา(แต่ผมถ่ายทันแค่ตอนบินบนฟ้า) ธรรมชาติของที่นี่ ยังคงอยู่ในสภาพที่ดีมาก

มื้อกลางวันของเราเป็นส้มตำ ลาบย่าง และ ทอดมัน โดยฝีมือแม่ครัวเอก

ขอจบบล้อกนี้ไว้ที่บรรยากาศของแพที่กำลังถูกลากไปลอยกลางน้ำ

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 5 เล่นน้ำเขื่อน แพลุงบุญ)

เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 3 แพลุงบุญ, สะพานมอญยามเย็น

ความเดิมจากตอนที่แล้ว (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 2 วัดวังก์วิเวการาม)

หลังจากที่คณะ ศปท. (ศูนย์ปฏิบัติการหาเรื่องเที่ยว) ได้ไปสักการะหลวงพ่ออุตมะ
ที่วัดวังก์วิเวการามกันเรียบร้อยแล้ว ก็บังเกิดความหิว เพราะใกล้บ่ายสามแล้ว
ยังไม่มีข้าวมื้อเที่ยงตกถึงท้อง เราจึง “เห็นควรด้วย” ว่าจะไปประชุมลับกันที่ซองกาเรียรีสอร์ทกันเสียก่อน

หลังจากพิสูจน์ซากทราบอาหารฝีมือชาวมอญกันเรียบร้อยแล้ว เราก็โทรเรียกลุงบุญให้ส่งเรือมารับที่รีสอร์ท

ไม่นานนักเราก็มาถึงแพ วิวบนแพ มุมมองแบบพาโนรามา มองมาเห็นสะพานสวยงามมาก

และกิจกรรมหลังจากนั้น เราก็เอาเรือมาพายเล่นกันอย่างสนุกสนาน โดยหารู้ไม่ว่า – -”
เรือมันกำลังจะล่ม เพราะน้ำหนักเกิน หลังจากพายไปได้ไม่นาน น้ำก็รั่วเข้ามา
หลักจากประเมินราคากล้องและมือถือ ที่ทั้ง 4 เอาลงเรือไป ก็พาให้ฝีพาย จ้ำฮึดกันจนมือแทบหัก

หลังจากที่พวกเรารอดมาได้อย่างหวุดหวิด ทีม ศปท. ที่เหลืออีก 4 คนก็ตามมาสมทบ โดยมีพวกเราตะโกนโหวกเหวกต้อนรับอยู่บนแพ

ปิดท้ายเย็นวันนั้นด้วยภาพยามพระอาทิตย์ใกล้ลาลับ

สะพานมอญ ถ่ายย้อนแสงตะวัน

สะพานมอญ ตอนตะวันใกล้จะลาลับ

เด็กๆโดดน้ำเล่นจากสะพานมอญ

เด็กๆชาวมอญโดดน้ำเล่นจากบนสะพานอย่างสนุกสนาน

เนื่องจากวันที่เราไป เป็นวันศุกร์ พวกเราจึงสามารถถ่ายภาพบนสะพานได้อย่างอิสระ ส่งท้ายวันด้วย สะพานมอญส่งยิ้ม ^^

สะพานมอญยามค่ำคืน

โปรดติดตามตอนต่อไป (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 4 ชุมชนมอญ แพลุงบุญ)

เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 2 วัดวังก์วิเวการาม

เนื้อหาตอนที่แล้ว (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 1 ทองผาภูมิ ป้อมปี่)

หลังจากเดินทางออกจากป้อมปี่ คณะ ศปท. ก็มุ่งหน้าสู่ อ.สังขละ
ถึงตัวอำเภอก็นำเอาของฝากลงแพแล้วเราก็ขับรถไปเที่ยววัดวังก์วิเวการาม
(หลวงพ่ออุตมะ) โดยเราขับเลยมาสักการะพุทธตยาจำลองกันก่อน

ดอกสาละ

เจดีย์พุทธคยาจำลอง วัดวังก์วิเวการามสะท้อนแสงแดดจ้า

ระฆังแบบมอญ เสียงก้องกังวานยาวนานเป็นพิเศษ เอกลักษณ์ที่ผมยังไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

ที่วัดนี้ พบเห็นรูปปั้นและภาพวาดองคุลีมาลย์เยอะเป็นที่น่าสังเกตุ

วัดวังก์วิเวกการาม

พระอุโบสถเสาสเตนเลส !!!

บานประตูไม้แกะสลัก

จากลวดลายบนบานประตู และสินค้าที่วางขายบริเวณเจดีย์พุทธคยา ดูเหมือนว่า คนที่นี่จะชำนาญงานไม้เป็นพิเศษ

ศาลาไม้ ลวดลายแกะสลักงดงาม

หลวงพ่ออุตมะ อยู่ข้างในศาลาไม้แห่งนี้

ร่างหลวงพ่อ บรรจุอยู่ในโลงแก้ว โดยมีรูปปั้นเหมือนของหลวงพ่อ นั่งอยู่ข้างหน้า

เงินทำบุญที่ร้อยเรียงราย มีแม้กระทั่งแบ้งดอลล่าอเมริกา น่าทึ่งจริงๆ

กำลังจะกลับ ก็พอดีเจอเจ้าตัวนี้กำลังแอคชั่นอยู่ เลยต้องรีบถ่ายภาพเก็บไว้
จากนั้น คณะ คปท. ก็มุ่งหน้าต่อไปยังซองกาเรียรีสอร์ท หาข้าวมื้อบ่ายกินกัน

โปรดติดตามตอนต่อไป (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 3 แพลุงบุญ, สะพานมอญยามเย็น)

เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 1 ทองผาภูมิ ป้อมปี่

เรื่องของเรื่องทั้งหมด มันเริ่มจากเพื่อนผมคนหนึ่ง เสนอความคิดว่า
หลังน้ำลดเราน่าจะหาที่เที่ยวแก้เบื่อ หลังจากผจญกับเรื่องต่างๆมามากมาย
ไหนจะน้ำท่วม ปัญหาชีวิต การงาน การเงิน ความรัก ปัญหาครอบครัว ฯลฯ
จึงเริ่มต้นด้วยการประชุมลับกันที่ร้านชาบู โดย ตั้งชื่อกลุ่มว่า ศปท.
(ศูนย์ปฏิบัติการหาเรื่องเที่ยว) โดยที่ประชุมมีมติว่า เราจะไปที่ สังขละ

ศปท. ประชุมเครียด ถก เที่ยวไหนดี

พอถึงวันที่ 13 มกราคม 2555 ได้ฤกษ์งามยามมงคล เหมาะสมกับการโดดงาน เราก็ขับรถตามกันไป
โดยกะว่า จะไปซื้อเสบียงเพิ่มเติมที่ อ.ทองผาภูมิกันก่อน

หลังจากแวะกินข้าวเช้า เราก็มาถึงตลาดทองผาภูมิในเวลาราวๆ 10:00น.
แกนนำ ศปท. จึงแจกแจง วางแผนกันซื้อเสบียง

ตลาดทองผาภูมิ มีความสวยงามซ่อนอยู่ด้านหลัง มีลำน้ำแควน้อยไหลผ่านสวยงามมาก

เสร็จจากการจับจ่ายซื้อของ เราก็ตรงไปสังขละ แต่ผ่านป้อมปี่ จึงต้องแวะเสียหน่อย

 

บรรยากาศที่ป้อมปี่ สวยงามมาก

เรือนแพหลังน้อย ลอยในอ่างเก็บน้ำเขื่อนวชิราลงกรณ์(เขาแหลม) ที่ป้อมปี่

หลังจากถ่ายรูปกันจนสาแก่ใจแล้ว ชาวคณะ ศปท. ก็ถอนตัวออกจากป้อมปี่ แล้วขับรถต่อไปจนถึง อ.สังขละ ตามเป้าหมายเดิม

โปรดติดตามตอนต่อไป (เยือนสะพานมอญ นอนแพลุงบุญ @ สังขละบุรี ตอนที่ 2 วัดวังก์วิเวการาม)